Kleine wasjes, grote wasjes

20 mei 2018 - Muona, Malawi

Maandag 14 mei

Vandaag is heel Malawi vrij omdat het de verjaardag van president Kamuzu is. We hebben vandaag de was gewassen en zijn hier zoals gewoonlijk bij gaan zitten om te wachten tot de was droog was. Tussendoor zijn we even naar de markt gegaan om wat tomaten en eieren voor het avondeten te halen. Net voor de zon onder ging, om kwart voor 5, zijn we naar het huis van Raphael gelopen. Hij woont boven op een berg en heeft een stukje lopen vanaf zijn huis een prachtig uitkijkpunt. Eenmaal daar ging de zon langzaam onder en na een hele hoop foto’s te hebben gemaakt zijn we, toen de zon onder was, terug gelopen naar het huis van Raphael. De heenweg was zonder problemen gegaan maar de terugweg was nog wel even spannend. Ik zou natuurlijk niet willen overdrijven maar Sanne en ik waren bijna achtergelaten door de groep omdat er in een gat waar we overheen moesten springen een slang van minimaal 5 meter zat die naar ons lag te slissen zijn vlijmscherpe tanden liet zien en ons bijna op zou eten. Maar ik zou natuurlijk niet willen overdrijven... Na dit spannende avontuur zijn we uiteindelijk veilig in het huisje aangekomen en hebben we overheerlijke pasta met tomaat en ei gegeten. Na het eten hebben we een boodschappenlijst gemaakt omdat we komend weekend weer naar Blantyre gaan om boodschappen te doen. Hierna zijn we snel gaan slapen want morgen moeten we weer aan het werk in het ziekenhuis.

Dinsdag 15 mei

Op de afdeling is vandaag weer een dag voor geplande operaties. Helaas is er vandaag niets ingepland omdat er twee chirurgen uit het ziekenhuis voor twee weken weg zijn. Ondanks dat er niets was ingepland hebben  we deze ochtend twee incomplete abortussen gezien. Ook hebben we bij een operatie mogen kijken waar een liesbreuk werd verholpen. Tijdens deze operatie waren ineens alle operatieassistenten de operatiekamer uit en stonden alleen de chirurg en de operatie assistent te opereren. De anesthesist kwam gelukkig wel om de 5 minuten kijken of het wel goed ging met de patiënt. Na deze operatie hadden we pauze, toen we weer terugkwamen op de afdeling hebben we de middag verder besteed aan het vouwen van meer steriele gaasjes. Wouter en ik zijn daar ondertussen zo goed in geworden dat we op de afdeling een machine worden genoemd. Omdat de middag niet heel intensief was ben ik mee gelopen naar de markt om boodschappen te halen voor het avondeten. Helaas was er vanavond geen stroom en hebben we tot acht uur gewacht met de hoop dat de stroom dan aan zou gaan. Ondertussen heeft iedereen een dutje gedaan en om iets over acht hebben we toch maar besloten om brood te gaan eten. Na het eten zijn we allemaal snel naar bed gegaan om te slapen. Eenmaal in bed konden Sanne, Nika en ik helaas niet gelijk slapen omdat de night watchers hadden besloten gezellig te gaan zitten praten met de radio aan. Na nog even met ze door het raam te hebben gepraat hebben ze de radio voor ons uit gedaan en zijn ze verder fluisterend op onze huisjes gaan letten.

Woensdag 16 mei

Vanochtend hadden we helaas nog steeds geen stroom en hebben we weer taaie boterhammen gegeten. Dat we niet heel stevig hadden ontbeten maakte niet veel uit want de ochtend op de operatiekamers was erg rustig. We hebben veel gepraat met de collega’s van de afdeling tot er ineens met spoed een keizersnee kwam. Er is een gezond meisje geboren en met de moeder gaat gelukkig ook alles goed. Na de theepauze met overheerlijke oliebollen, het zijn eigenlijk geen oliebollen maar het lijkt er veel op, zijn Wouter en ik op zoek gegaan naar de gaasjes die nog gevouwen moeten worden. Nadat we het hele ziekenhuis afgezocht hadden hoorden we van miss Viana dat we alle gaasjes al gevouwen hebben en dat de ongevouwen gazen niet meer op voorraad zijn. Na de lunch had ik ineens veel buikpijn en zijn Wouter en ik de middag thuis gebleven. Na een middag uitrusten en slapen voelde ik me al wat beter. We hebben eten gekookt toen we een telefoontje kregen dat er een bevalling bezig was, vier zijn er gaan kijken en de rest heeft het eten afgemaakt. Net toen het eten klaar was kwam het groepje terug van de bevalling en hebben we met z’n allen gegeten. Na het eten hebben Sanne Wouter en ik de film inside out gekeken in de huiskamer tot we Sanne en Nika hoorden gillen dat er een hele grote kakkerlak in hun kamer zat. Na het verdrijven van de kakkerlak hebben we de film afgekeken en zijn we naar bed gegaan.

Donderdag 17 mei

Vanochtend hebben we Sheila een nieuwe telefoon gegeven die we vanuit Nederland hebben gekregen van een verloskundige die eerder in het trinity hospital heeft gewerkt. Nadat we Sheila blij hebben gemaakt zijn we naar de operatieafdeling gegaan. Hier was helaas niets te doen dus we zijn even naar de verloskunde afdeling gegaan om te kijken of daar iets te zien was. Hier aangekomen kwam ik Selena tegen die ons de eerste week heel veel heeft laten zien. Selena vroeg waar ik was geweest en zei dat ze me miste omdat ik een goede hulp op de afdeling was. Helaas was er op verloskunde ook niet veel te zien dus zijn Wouter en ik weer terug gelopen naar de operatieafdeling. Na weer een tijd gepraat te hebben met de collega’s kwam er een vrouw op de afdeling met een incomplete abortus. Net voordat we naar huis gingen voor de lunchpauze zijn we nog even langs de verloskunde afdeling gelopen. Hier lagen nu drie vrouwen die ergens rond één uur zouden gaan bevallen. We zijn snel naar huis gegaan om te lunchen en zijn gelijk weer terug gegaan naar de verloskunde afdeling. Terwijl we een vrouw stonden te onderzoeken was er in de kamer ernaast al een vrouw bevallen van haar vierde kindje. Nadat dit kindje is geboren had de vrouw die we als eerste hadden onderzocht volledige ontsluiting. Niet veel later is er een gezond meisje geboren. Bij de derde vrouw op de afdeling ging de bevalling helaas niet zo soepel. Deze vrouw had al eerder een abortus gedaan en een miskraam gehad. Dit kindje zou voor haar en haar man heel bijzonder zijn. Omdat de ontsluiting niet vorderde is deze vrouw naar de operatieafdeling gegaan voor een keizersnede. Hier is haar wonderkindje gezond geboren. Na al deze mooie ervaringen zijn we naar huis gegaan. Thuis aangekomen ben ik gaan lezen maar na een half uurtje was ik zo moe dat ik gelijk in slaap ben gevallen. Ik wilde vandaag eigenlijk douchen maar we hebben helaas geen water, ik heb dus maar even snel gebadderd met babydoekjes.

Vrijdag 18 mei

Vandaag heb ik lekker uit kunnen slapen tot een uur of half tien. Toen werd ik wakker van ontzettend harde regen op de golfplaten op het dak. Nadat het was gestopt met regenen zijn we naar de markt gelopen om stoffen te bekijken en brood te halen. Het was goed dat we brood hadden gehaald want deze avond was er weer geen stroom om te koken. Na het eten hebben we ons klaar gemaakt om naar de cuppen hall te gaan. Hier was een disco voor ons georganiseerd. Eenmaal aangekomen bij de cuppen hall waren er niet veel mensen. De muziek stond aan maar de hele dansvloer was leeg. We zijn buiten gaan zitten en al snel kwamen er jongens bij ons zitten. Nika heeft een Afrikaans hart gestolen en andere jongens wilden met mij op de foto. Omdat we morgen vroeg op moeten staan zijn we niet lang gebleven. Thuis hebben we nog chips gegeten en daarna zijn we naar bed gegaan. Ik kon helaas moeilijk in slaap komen omdat ik ineens last heb van netelroos.

Zaterdag 19 mei

Na een nacht weinig geslapen te hebben en veel wakker te hebben gelegen door de jeuk stond om half zes het busje voor de deur om boodschappen te gaan doen. Eenmaal vertrokken kwamen we erachter dat we de boodschappentassen waren vergeten. Gelukkig hadden we het boodschappenbriefje wel mee. Na een paar uur rijden moest ik best nodig plassen dus zijn we even gestopt om te plassen boven een gat. Verder op de weg stond een kudde koeien die niet aan de kant wilden gaan. Na een van de koeien (zachtjes) aangereden te hebben gingen ze allemaal aan de kant. We zijn veilig aangekomen in Blantyre en onze eerste stop was bij de Airtel winkel om ons internet op te laden. Hierna zijn we boodschappen gaan doen voor de groep en om het af te sluiten hebben we een pizza besteld. Hierop moesten we helaas een uur wachten dus zijn we in twee groepen na elkaar nog chips en koekjes gaan kopen. Na een uur was de pizza eindelijk klaar. We waren al gewaarschuwd dat een hele pizza veel te veel was en dat we dat zeker niet op zouden krijgen. Maar omdat we allemaal eigenwijs zijn hebben we allemaal een hele pizza besteld. De waarschuwing klopte en we konden allemaal inderdaad maar een halve pizza op. Ondertussen verbaasden we ons over de hoeveelheid blanken die we al een hele tijd niet hadden gezien. Nadat de pizza’s waren ingepakt om mee te nemen zijn we weer vertolken richting Muona. De chauffeur had na een tijdje geen zin meer om te rijden dachten we want de koeien werden niet gespaard en ook voor diepe kuilen in de weg remden we niet helemaal meer af. Toen we thuis waren aangekomen hebben we met al onze blauwe en beurse plekken een paar stukken pizza gegeten en zijn we naar bed gegaan.

Zondag 20 mei

Vanochtend heb ik ontbeten met warme pizza uit de broodrooster. Na dit goede begin van de dag heb ik de was gedaan. Na een tijdje niksen bij de was hebben Sanne en ik op een oud krukje een mens-erger-je-niet getekend en met genagellakte kiezelsteentjes pillonnen gemaakt. Na een paar potjes mens-erger-je-niet hebben Manon en ik nog even liggen zonnen in de tuin totdat we opeens werden bekogelt met stenen. Er waren namelijk een paar jongens die stenen over onze muur gooiden en probeerden over de muur heen te klimmen. Nadat de jongens zijn aangesproken door een paar vrouwen hebben we ze niet meer gezien.

Foto’s

1 Reactie

  1. Trees winde:
    13 juni 2018
    lieve Elise,bedankt voor je mooie verhaal!Spannend zeg die grote slang!Hoe warm is het daar eigenlijk?Je vermaakt je wel zo te lezen en doet veel medische kennis op!Rosanne is geslaagd!Vandaag werden alle examenuitslagen bekend gemaakt!Goed van haar hoor!We kijken uit naar je volgende verhaal!Liefs van opa en oma