Kleine grote vrienden

Maandag 21 mei

Deze week starten Wouter en ik op de kinderafdeling. Na de morning report hebben we op de afdeling de vitale functies van alle kinderen gemeten. Tijdens de controles heb ik vrienden gemaakt met Blessings. Een jongetje van 6 jaar dat vier dagen in coma heeft gelegen als gevolg van malaria. Het ging nu gelukkig goed met hem en omdat alle controles goed waren mocht vandaag naar huis. Ook was er een jongetje dat al drie weken met zijn benen in de lucht hing omdat hij zijn bovenbenen had gebroken. De röntgenfoto’s zagen er nu goed uit en het jongetje mocht vandaag naar huis als hij thuis niet te wild deed en niet zou rennen. Sinds vorige week ligt er ook een jongetje op de afdeling waar het niet zo goed mee ging zijn moeder vertelde dat het jongetje al 3 dagen niet wakker was geweest en hij had erge decubitus wonden op zijn stuit en enkels. Het jongetje had een drain die in zijn hersenen begon en over zijn ribben naar zijn maag liep. Waardoor het jongetje nu zo ziek was wisten de artsen niet. Het is best heftig om een jongetje van negen zo ziek in een bed te zien liggen.  Net voordat we klaar waren met werken viel de stroom uit en omdat de stroom de hele dag aan was geweest hebben we deze avond weer brood gegeten. Ook hebben we vandaag voor de tweede dag geen water. Dat betekend dat we dus ook de wc niet door kunnen spoelen en met zeven mensen op één wc is niet echt een pretje...

Dinsdag 22 mei

Vandaag ben ik niet zo lekker opgestaan. Ik ben naar de morning report gegaan maar hier voelde ik me al helemaal niet lekker, alles duizelde en ik had erge buikpijn. Na de morning report ben ik naar Sheila gegaan om te vertellen dat ik me niet lekker voelde. Sheila wilde graag dat ik in een potje zou plassen voor een urineonderzoek. Nadat ik het potje had gekregen ben ik samen met Wouter naar huis gestuurd om uit te rusten en uit te zieken. Ik heb deze hele dag geslapen maar ik voelde me niet beter. Vandaag was er nog steeds geen water dus douchen hebben we allemaal nog steeds niet gedaan.

Woensdag 23 mei

De morning report was vandaag recordhoudend lang. Het duurde namelijk anderhalf uur. Na de morning report zijn we naar de kinderafdeling gegaan hier kwamen we erachter dat het jongetje van negen die nacht was overleden. Vandaag kwam er een babytje op de afdeling met een schedelfractuur. Het hele hoofdje van het kindje was ingedeukt maar het kindje zou volgends de artsen helemaal goed herstellen. Gister is er op de afdeling een meisje met brandwonden op haar buik en been opgenomen. We hebben gekeken hoe de wond werd schoongemaakt en verzorgd. Na de wondzorg moest ik even naar de wc dus ben ik samen met het potje dat ik van Sheila had gekregen op pad gegaan. Het plasje ging makkelijk in het potje maar Sheila vinden was nog een uitdaging. Ik ben het hele ziekenhuis doorgelopen met een warm potje in Mn zak. Nadat ik een collega tegenkwam die vroeg hoe het ging(met warme het potje in mijn zak) kwam ik Sheila tegen op de delivery afdeling. Sheila was nog even in gesprek maar daarna liep ze met me mee naar het laboratorium. Hier aangekomen hadden we een aanvraagformulier nodig met de handtekening van een arts. Dus Sheila en ik gingen weer op pad door het ziekenhuis, eerst op zoek naar het formulier daarna naar een arts(nog steeds met het potje in mijn zak). Toen we de arts hadden gevonden en zijn handtekening hadden kon ik mijn potje in gaan leveren bij het lab. Ondertussen was het al tijd voor de theepauze, in deze pauze zijn Wouter en ik snel naar huis gelopen om een knuffeltje te halen voor het meisje met de brandwonden. We hebben het knuffeltje aan het meisje gegeven en daarna zijn we Sheila gaan zoeken voor de uitslag van het urineonderzoek. We hadden Sheila en de arts al snel gevonden met de uitslag. Uit de test is gekomen dat ik een blaasontsteking heb waar ik nu antibiotica voor moet innemen. De arts vond het wel een beetje raar dat Sheila geen zwangerschapstest had aangevraagd... Hierna werd ik door Sheila naar huis gestuurd met Wouter om uit te rusten. In de middag kreeg ik veel buikpijn waardoor ik de hele middag op bed heb gelegen en af en toe even in slaap ben gevallen. In de avond voelde ik me wat beter en heb ik van Sanne een blarenpleister gekregen omdat ik een puistje had en Sanne beweerde dat die er door er een blarenpleister op te plakken weg gaan. Ik ben benieuwd...

Donderdag 24 mei

Ondanks dat het een raar idee is heeft de blarenpleister goed geholpen en is het puistje op magische wijze verdwenen. Vandaag gaan Wouter Chiara en ik op out reach in Phalamanga. Het was ongeveer een half uurtje rijden vanaf het ziekenhuis over een heel hobbelig weggetje. De out reach was op een soort schoolplein hierdoor stonden er veel kinderen rond de ambulance te kijken naar ons. Het was redelijk druk bij de out reach en dat betekende dat er veel geregistreerd moest worden. Alle kinderen worden gewogen en dat wordt in grote boeken opgeschreven en bijgehouden. Nadat alle boeken bijgewerkt waren hebben we kinderen en hun moeder gevaccineerd. Nadat iedereen was gevaccineerd zijn we weer terug gehobbeld naar het ziekenhuis. Omdat er nog steeds geen water is maar ik mijn haar toch eigenlijk wel moet wassen heb ik aan Sanne gevraagd of ze wilde pompen als ik Mn haar onder de put ging wassen. Gelukkig wilde ze me graag helpen en hebben Manon Chiara en ik onze haren gewassen onder de put. Hier trokken we de aandacht van wat vrouwen en kinderen die aandachtig stonden te kijken naar wat we eigenlijk aan het doen waren. Helaas was er deze avond geen stroom dus er stonden boterhammen op het menu. In de hoop dat er toch misschien water komt spoel ik iedere keer als ik naar de wc ga(en dat is vaak met een blaasontsteking) door om te kijken of er water komt. En ja hoor! Vanacht kon ik precies één keer de wc doorspoelen! Met dit goede nieuws ben ik lekker gaan slapen

Vrijdag 25 mei

Vandaag was een beetje een luie vrije dag, ik heb geprobeerd uit te slapen en met heel vaak nog een keer omdraaien is het gelukt om tot elf uur te slapen. De rest van de dag heb ik besteed aan het opruimen van mijn kamer en het maken van woordzoekers en sudoku’s tussendoor ben ik nog een paar keer een uurtje in bed gaan liggen omdat ik toch nog wel wat buikpijn had en me niet helemaal lekker voelde. Na het avondeten heb ik Sanne, Sanne en Nika een snelle invlecht cursus gegeven en zijn we allemaal naar bed gegaan

Zaterdag 26 mei

Omdat we morgen op vakantie gaan is de waszondag verplaatst naar zaterdag. We hebben zoals gewoonlijk de was gewassen en opgehangen en hebben gezellig zitten kletsen bij de was. Met het oog op de vakantie hebben we een emmer gevuld met water zodat we allemaal alvast onze benen konden scheren. Toen de was al redelijk droog was hoorden we mensen schreeuwen en joelen. We zijn gaan kijken en kwamen erachter dat er een voetbalwedstrijd bezig was, de wedstrijd was helaas niet zo spectaculair en we zijn maar weer naar huis gegaan. Omdat het haren wassen bij de put goed was bevallen en er nog steeds geen water uit de kraan komt hebben Manon,Sanne, Nika,Sanne en Chiara hun haren onder de put gewassen terwijl ik met een jongetje het water stond te pompen. Ik hoef de rest van het jaar mijn armen niet meer te trainen want water pompen voor vijf vrouwen met lang haar waar shampoo en crèmespoeling in moet(en ook weer uit) is een hele uitdaging. Toen we terugkwamen van de put en even buiten zaten kwam er een jongetje met iets in zijn hand naar ons toelopen. Hij legde het op een paar meter afstand van ons neer en ging achter een boom staan. Wat het jongetje neerlegde bleek de powerbank van Manon te zijn die in het huisje met de muur in de tuin lag om op te laden. Het jongetje had de andere powerbanks en wakkawakka’s die daar lagen ook. Er kwamen een paar oudere jongens die de kinderen strafden. Op dat moment kwam Raphael aangereden, hij heeft de jongetjes meegenomen naar het politiebureau bij het ziekenhuis. De jongetjes bleken dezelfde te zijn als de jongens die de stenen hadden gegooid en ze wilden het goed maken door ons een dode geit aan te bieden. Raphael heeft de jongens meegenomen naar hun ouders en hier hebben de kinderen straf gekregen. Na deze spanning en sensatie hebben we de avond gebruikt om in te pakken voor de vakantie.